Utrzymywanie uwagi w TERAZ nie neguje twoich życiowych potrzeb -> jest rozpoznaniem tego co jest najważniejsze -> potem możesz zająć się czymś mniej ważnym z większą łatwością.
Nie mówisz: Nie będę się już niczym zajmował bo istnieje tylko TERAZ
NIE. Najpierw musisz odnaleźć to co jest najważniejsze i uczynić TERAZ swoim przyjacielem, a nie wrogiem. Uznaj je i uszanuj. ( dopowiedziała Elżbieta Maszke: Tak wiele osób jest niezadowolonych z punktu, w którym się aktualnie znajdują. Traktują ten punkt TERAZ jak swojego wroga, przez co nie mogą „pójść dalej” i zacząć radośnie żyć.
Są tak mocno swoimi myślami osadzeni w negowaniu punktu życia w którym się znajdują, iż nie mogą odnaleźć szczęścia, a jedyne co musisz zrobić to ZAAKCEPTOWAĆ.
Jedyne co musisz zrobić to uszanować tą chwilę TERAZ i jakakolwiek ona by nie była, traktować ją jako DAR – poprzez który możemy jeszcze bardziej rozwinąć się. Takie podejście stawia ciebie w całkowicie innym położeniu, przez co wszystko wokół ciebie zaczyna pięknieć i rozkwitać – nie to co na zewnątrz zmieniło się, ale TY SIĘ ZMIENIŁEŚ )
Kiedy TERAZ staje się podstawą i zasadniczym przedmiotem twojej uwagi, życie przebiega bez zakłóceń.
Odkładanie naczyń na miejsce, kreślenie strategii firmy, planowanie podróży – co jest ważniejsze: TO CO ROBISZ? CZY REZULTAT JAKI CHCESZ OSIĄGNĄĆ?
Ta chwila, czy jakaś przyszła chwila? Czy traktujesz tą chwilę jako przeszkodę, którą musisz pokonać? CZY CZUJESZ, ŻE JEST JAKAŚ PRZYSZŁA CHWILA, DO KTÓREJ CHCESZ DOTRZEĆ? KTÓRA JEST WAŻNIEJSZA?
Prawie wszyscy tak żyją przez większość czasu.
Skoro przyszłość nigdy nie nadejdzie – chyba że jako teraźniejszość – to taki sposób życia jest dysfunkcyjny, bo wyzwala w tle stały pokład niepokoju, napięcia, niezadowolenia.
Zatraca się szacunek do życia, które jest TERAZ i nigdy nie jest NIE-TERAZ.
POCZUJ ENERGIĘ W SWOIM CIELE, TO CIĘ ZAKOTWICZA W TERAZ.
Nigdy nie weźmiesz na siebie odpowiedzialności za życie, dopóki nie weźmiesz odpowiedzialności za tę chwilę TERAZ. Jest tak ponieważ TERAZ jest jedynym miejscem gdzie można odnaleźć życie.
Wziąć odpowiedzialność za życie, znaczy nie stawiać wewnętrznego oporu temu co jest, NIE SPIERAĆ SIĘ Z TYM CO JEST, BYĆ Z ŻYCIEM W ZGODZIE ( dopowiedziała Elżbieta Maszke : często mamy pretensje: dlaczego to się wydarzyło, dlaczego jest tak, a nie inaczej itd. wciąż i wciąż stawiamy opór TEMU CO JEST, nie ma w nas harmonii i zgody, wewnętrznego spokoju – zastanów się nad tym )
TERAZ JEST TAKIE JAKIE JEST, BO INACZEJ BYĆ NIE MOŻE.
Buddyści zawsze wiedzieli, a fizycy teraz potwierdzają – NIE MA ODIZOLOWANYCH RZECZY I WYDARZEŃ. Mimo pozornego podziału, wszystko jest ze sobą powiązane. Jest częścią całego kosmosu, który wytworzył postać, jaką przybiera ta chwila.
Kiedy mówisz „TAK” temu co jest, współistniejesz z mocą i inteligencją samego Życia. Tylko wtedy możesz zmieniać świat na lepsze.
Prostym, ale ważnym ćwiczeniem duchowym jest akceptacja wszystkiego co się wydarza TERAZ – WEWNĄTRZ I NA ZEWNĄTRZ.
Kiedy kierujesz uwagę na TERAZ stajesz się czujny. To tak jakbyś się przebudził ze snu – ze snu o myśleniu, ze snu o przeszłości i przyszłości. Taka jasność, taka prostota.
Nie ma miejsca na tworzenie problemów ->JEST TYLKO TA CHWILA, TAKA JAKA JEST.
Z chwilą, kiedy kierujesz swoją uwagę na TERAZ, pojmujesz że życie jest święte.
Świętość jest we wszystkim co odbierasz swoimi zmysłami, kiedy jesteś obecny.
Im więcej przebywasz w TERAZ tym bardziej odczuwasz prostą, ale GŁĘBOKĄ radość istnienia i świętość wszelkiego życia.
Większość ludzi myli TERAZ z tym, co wydarza się w TERAZ, ale to DWIE RÓŻNE RZECZY.
TERAZ jest głębsze od tego co się w nim wydarza -> jest przestrzenią, w której coś się wydarza, nie myl więc treści tej chwili z TERAZ.
TERAZ jest głębsze od jakiejkolwiek treści, która się w nim pojawia.
Kiedy wkraczasz w TERAZ wychodzisz poza zawartość swojego umysłu. Nieustający potok myśli zwalnia. Myśli nie pochłaniają już całkowicie twojej uwagi, już nie wciągają cię całkowicie. Pojawiają się przerwy pomiędzy myślami – przestrzeń, cisza.
Zaczynasz sobie uświadamiać, że jesteś bezmiarem i głębią o wiele większą, niż twoje myśli
Fragment z książki ” Mowa ciszy „
